حفاظت فردی مورد استفاده در کار آزمایشگاهی

کت و روپوش آزمایشگاهی

روپوش های آزمایشگاهی یک نوع رایج از حفاظت فردی هستند که توسط کارگران آزمایشگاه استفاده می شود. روکش آزمایشگاهی یک لایه محافظتی در برابر پاشش شیمیایی و سایر مواد خطرناک ایجاد می کند.

آنها معمولاً از پنبه، نبافته، پلی استر یا ترکیبی از هر دو ساخته می شوند. کت‌های آزمایشگاهی را می‌توان متناسب با بدن فرد پوشنده طراحی کرد و در اندازه‌های مختلفی عرضه شد.

روپوش ها اغلب در محیط های آزمایشگاهی خاص تر، مانند اتاق های عمل یا اتاق های تمیز استفاده می شوند. این روپوش ها به گونه ای طراحی شده اند که در برابر مایعات نفوذ ناپذیر بوده و از گسترش عفونت ها جلوگیری می کنند. آنها معمولاً از مواد پلی استر ساخته می شوند و بسته به نوع کار آزمایشگاهی می توانند یکبار مصرف یا قابل استفاده مجدد باشند.

دستکش

دستکش نوع دیگری از تجهیزات حفاظت فردی است که در محیط های آزمایشگاهی مورد استفاده قرار می گیرد. دستکش از پوشنده در برابر قرار گرفتن در معرض مواد سمی یا عفونی محافظت می کند.

دستکش ها در مواد مختلفی مانند دستکش لاتکس، نیتریل و وینیل وجود دارند. هر ماده خواص خاص خود را دارد و نوع دستکش مورد نیاز بستگی به کار خاصی دارد که انجام می شود.

به عنوان مثال، اگر کار مستلزم قرار گرفتن در معرض مواد سمی یا خطرناک مانند مواد شیمیایی یا عوامل عفونی باشد، این ماده باید در برابر این مواد نفوذ ناپذیر باشد (مانند نیتریل یا لاتکس). در مقابل، اگر کار شامل کارهای سبک تری مانند حمل تجهیزات آزمایشگاهی باشد، دستکش های وینیل یکبار مصرف مناسب تر است.

عینک ایمنی

عینک ایمنی اغلب در آزمایشگاه برای محافظت از چشم در برابر پاشش شیمیایی و سایر مواد خطرناک استفاده می شود. این عینک دارای عدسی های ضخیم است که می تواند در برابر ضربه مقاومت کند و برای جلوگیری از لیز خوردن آن ها در هنگام استفاده منظم، مناسبی ایمن ارائه می دهد.

همانند سایر انواع حفاظت فردی، انواع مختلفی از عینک ایمنی مناسب برای کارهای آزمایشگاهی مختلف وجود دارد. بسته به کاری که انجام می شود، ممکن است نیاز به لوپ (ذره بین) یا عینک ایمنی باشد که بتواند چشم ها را ببندد.

دستگاه تنفس

ماسک‌های تنفسی برای اطمینان از ایمنی کارگران آزمایشگاهی که در معرض مواد شیمیایی، ذرات یا دود خطرناک هستند، حیاتی هستند. دو نوع ماسک وجود دارد: ماسک های تصفیه کننده هوا (APRs) و ماسک های هوای عرضه شده (SAR).

ماسک‌های تصفیه‌کننده هوا (APR) هوا را قبل از دمیده شدن فیلتر یا تمیز می‌کنند و در ماسک‌های نیمه یا تمام صورت عرضه می‌شوند. این ماسک‌ها برای محیط‌هایی با سطوح کمتر مواد سمی مناسب هستند.

ماسک‌های هوای عرضه‌شده (SAR) هوای تمیز را مستقیماً از طریق یک شلنگ متصل به یک منبع هوای جداگانه در اختیار کاربر قرار می‌دهند. این ماسک‌ها برای محیط‌هایی با سطوح بالاتر مواد سمی مناسب هستند.

کفش

کفش ممکن است یک نوع کوچک از حفاظت فردی به نظر برسد، اما انتخاب کفش مناسب برای ایمنی آزمایشگاه بسیار مهم است. کفش های آزمایشگاهی باید ضد لغزش، راحت و از همه مهمتر دارای پنجه های بسته و کفی غیر متخلخل باشند. این به جلوگیری از صدمات ناشی از ریختن مواد شیمیایی یا افتادن اشیاء کمک می کند و از پاها در برابر خطرات شیمیایی یا بیولوژیکی محافظت می کند.

حفاظت فردی دیگر

حفاظت فردی ذکر شده در بالا یک لیست جامع نیست. انواع دیگری از حفاظت فردی وجود دارد که برای کارهای آزمایشگاهی استفاده می شود. به عنوان مثال، محافظ های صورت، پیش بند و روپوش های یکبارمصرف سفید اغلب در محیط های آزمایشگاهی تخصصی استفاده می شوند. محافظ های صورت از صورت در برابر پاشیدن مواد شیمیایی یا زباله های پرنده محافظت می کنند. پیش بند و روپوش ها یک لایه محافظتی اضافی در برابر مواد سمی یا خطرناک ایجاد می کنند.

نحوه استفاده از حفاظت فردی

چیزی که کارگران آزمایشگاه باید بدانند این است که حفاظت فردی به تنهایی کافی نیست. استفاده صحیح و دفع حفاظت فردی به همان اندازه مهم است. قبل از استفاده از حفاظت فردی، ضروری است که در مورد نحوه استفاده و استفاده صحیح از آن آموزش ببینید. این در مورد همه انواع حفاظت فردی صدق می کند، نه فقط تنظیمات آزمایشگاهی.

حفاظت فردی باید به طور مناسب ذخیره و نگهداری شود تا از اثربخشی آن در طول استفاده اطمینان حاصل شود. پس از استفاده، حفاظت فردی طبق دستورالعمل های دفع مناسب باید دفع شود.

علاوه بر این، کارکنان آزمایشگاه باید بدانند چه زمانی از حفاظت فردی استفاده کنند. حفاظت فردی باید هر زمان که خطر قرار گرفتن در معرض مواد مضر یا عوامل عفونی وجود دارد استفاده شود. این مسئولیت مدیر آزمایشگاه است که اطمینان حاصل کند که حفاظت فردی به راحتی در دسترس است، به طور مناسب ذخیره می شود و به طور مکرر جایگزین می شود تا یکپارچگی آن حفظ شود.

حفاظت فردی برای حفظ ایمنی در محیط های آزمایشگاهی بسیار مهم است. کارکنان آزمایشگاه باید از انواع حفاظت فردی موجود، تخصص آنها و زمان استفاده از آنها آگاه باشند.

حفاظت فردی باید به عنوان آخرین خط دفاعی برای محافظت از پرسنل آزمایشگاه در نظر گرفته شود و پروتکل های استفاده، نگهداری و دفع صحیح باید همیشه رعایت شود.

در نهایت، استفاده از حفاظت فردی یک مسئولیت مشترک بین کارکنان آزمایشگاه و مدیریت است و اجرای موثر پروتکل‌های حفاظت فردی به به حداقل رساندن خطرات مرتبط با کار آزمایشگاهی کمک می‌کند.